Χάρτης - Πλεβούν (Plevun)

Πλεβούν (Plevun)
Το Πλεβούν, (Πλαβοῦ έως το 1913; Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα: Παλαιοβοῦνι) είναι χωριό της Βουλγαρίας, στην επαρχία Χάσκοβο. Επί Τουρκοκρατίας υπαγόταν διοικητικά στο βιλαέτι Αδριανουπόλεως και στον καζά του Ορτάκιοϊ, σημ. Ivaylovgrad, από το οποίο απέχει περί τα 14 χιλιόμετρα, νοτιοδυτικά. Εκκλησιαστικώς υπαγόταν στη Μητρόπολη Λιτίτσης που είχε έδρα το Ορτάκιοϊ.

Το 1912 είχε 350 οικογένειες, με 1800 περίπου κατοίκους όλοι Έλληνες, με καταγωγή από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από τα χωριά του Σουλίου, τους οποίους μετέφερε και εγκατέστησε στο προϋπάρχον μικρό χωριό ο Τουρκικός στρατός περί το 1790. Το χωριό έχει μία πολύ ωραία εκκλησία, του Αγίου Παντελεήμονα και διατηρούσε εξατάξια μικτή Αστική Σχολή με 200 περίπου μαθητές. Οι κάτοικοί του ήταν κυρίως σηροτρόφοι, γεωργοί, σαπωνοποιοί, βαφείς υφασμάτων, κτηνοτρόφοι και έμποροι.

Η Πλαβού κατελήφθη από τους Βουλγάρους στις 12 Οκτωβρίου του 1912 κατά τον 1ο Βαλκανικό Πόλεμο. Με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου και της Κωνσταντινουπόλεως το 1913, η περιοχή παραχωρήθηκε στη Βουλγαρία. Τον Οκτώβριο του 1913 οι Έλληνες κάτοικοι εκδιώχθηκαν αφού ληστεύτηκαν και σφαγιάστηκαν από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες. Εγκαταστάθηκαν το 1914 οι περισσότεροι στην περιοχή της Λαμίας και μετά σε διάφορα μέρη της Μακεδονίας, όπως το Ζευγολατιό Σερρών, τα Κάτω Πορόια Σερρών, η Δράμα, η Θεσσαλονίκη κ.ά..

Κατηγορία:Χωριά της Επαρχίας Χάσκοβο

 
Χάρτης - Πλεβούν (Plevun)
Χώρα - Βουλγαρία
Σημαία της Βουλγαρίας
Η Δημοκρατία της Βουλγαρίας (βουλγάρικα: Република България / Ρεπούμπλικα Μπαλγκάρια) είναι χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Βρέχεται στα ανατολικά από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ συνορεύει με την Ελλάδα στα νότια, την Τουρκία στα ανατολικά, τη Βόρεια Μακεδονία στα δυτικά, τη Ρουμανία και τη Σερβία στα βόρεια. Φυσικό σύνορο μεταξύ της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας αποτελεί ο ποταμός Δούναβης. Με έκταση 110.994 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Βουλγαρία είναι η 16η σε έκταση χώρα της Ευρώπης. Η θέση της την έχει καταστήσει σταυροδρόμι διαφόρων πολιτισμών και ως τέτοιο ανέδειξε μερικά από τα αρχαιότερα μεταλλουργικά, θρησκευτικά και άλλα πολιτιστικά τεχνουργήματα στον κόσμο.

Προϊστορικοί πολιτισμοί άρχισαν να αναπτύσσονται στα Βουλγαρικά εδάφη κατά τη Νεολιθική περίοδο. Η αρχαία ιστορία της γνώρισε την παρουσία των Θρακών και αργότερα των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Η εμφάνιση ενός ενιαίου Βουλγαρικού κράτους ανάγεται στην ίδρυση της Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 681 μ.Χ., που κυριάρχησε στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων και λειτούργησε ως πολιτιστικός πυρήνας για τους Σλαβικούς λαούς κατά το Μεσαίωνα. Με την κατάρρευση της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας το 1396, τα εδάφη της περιήλθαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για πέντε σχεδόν αιώνες. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878) δημιούργησε το Τρίτο Βουλγαρικό Κράτος. Τα επόμενα χρόνια έζησε πολλές συγκρούσεις με τους γείτονές του, γεγονός που ώθησε τη Βουλγαρία να συμμαχήσει με τη Γερμανία και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Το 1946 έγινε Σοσιαλιστικό κράτος με μονοκομματικό σύστημα. Το 1989 το Κομμουνιστικό Κόμμα επέτρεψε πολυκομματικές εκλογές, μετά τις οποίες η Βουλγαρία στράφηκε στη δημοκρατία και στην οικονομία της αγοράς. Ο πληθυσμός των 7 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κατά κύριο λόγο αστικός και συγκεντρωμένος κυρίως στα διοικητικά κέντρα των 28 επαρχιών της. Οι περισσότερες εμπορικές και πολιτιστικές δραστηριότητες συγκεντρώνονται στην πρωτεύουσα Σόφια. Οι ισχυρότεροι τομείς της οικονομίας είναι η βαριά βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας και η γεωργία, που στηρίζονται όλοι σε τοπικούς φυσικούς πόρους.
Νομισματική μονάδα / Γλώσσα  
ISO Νομισματική μονάδα Σύμβολο Significant Figures
BGN Λεβ (Bulgarian lev) лв 2
ISO Γλώσσα
BG Βουλγαρική γλώσσα (Bulgarian language)
TR Τουρκική γλώσσα (Turkish language)
Γειτονιά - Χώρα  
  •  Τουρκία 
  •  Βόρεια Μακεδονία 
  •  Ελλάδα 
  •  Ρουμανία 
  •  Σερβία